Marianne spreekt een inleidend woordje op deze hopelijk laatste zoomsessie. Na het zomerreces willen we elkaar allemaal weer op 2 september kunnen ontmoeten in de grote zaal van de Twee Marken. De programmacommissie heeft al een mooi najaars programma samengesteld, dat we binnenkort op de website kunnen bekijken.
Reinder toont ons een foto van een kleurrijke lelie in zijn tuin. Hij heeft wat zitten spelen in de bewerking met de kleurnuances. Er zijn scherpe en onscherpe stukken te zien, die goed in balans zijn. De vraag is of het wazige stukje weg zou moeten. Het trekt de aandacht weg van de bloem die er zo mooi op staat. Er ontstaat een leuke discussie, want je zou het juist ook als een contrast kunnen waarderen.
Mieke heeft een foto van een groot houten kunstwerk dat zij fotografeerde in de Waddenzee bij Terschelling. Daar valt veel over te vertellen. Mieke denkt dat het leuk is als je weet waar dat is, want dan kun je er zelf wellicht ook eens heengaan om een kijkje te nemen. Technisch en qua compositie is er nog wel wat van te zeggen. De linkerflank is misschien te nadrukkelijk, waardoor de symmetrie weg is. Het zou daar ook wat donkerder aangezet kunnen worden door aanpassing van de hooglichten.
Tonnie is het strijklicht nog niet vergeten en fotografeerde met haar macrolens een bloeiende grasspriet om de uitdaging nog maar eens aan te gaan. Het is een sereen en rustig beeld, fijntjes, het onderwerp in het midden. Bij een webinar had Johan v/d Wielen werd nog maar eens benadrukt dat strijklicht ook tegenlicht kan zijn.
Dat paste Marien toe toen hij deze foto maakte op het strand van Domburg. De ondergaande zon verschool zich achter een wolk en het licht streek over het zand en het water, zodat je alle rimpeltjes en bubbeltjes in het zand goed zag. De vele lichtschakelingen maken het een bijzondere plaat.
Johan had een ‘kalenderplaat’ en vroeg zich af of dit het nou werkelijk was. Het is een foto gemaakt in de vorige zomervakantie in de Pyreneeën. Hij herinnerde zich hierbij dat de natuur daar kleurrijker was dan dat we nu op deze foto zien. Het en een beetje saai, de kleur is somber en er is teveel grijs in de lucht. Hij maakte gebruik van een polarisatiefilter om in het water te kunnen kijken. Johan krijgt verschillende tips om de foto te verbeteren in Photoshop of Lightroom, waarmee hij de kleuren wat kan verhelderen, het contrast kan versterken en de schaduwen kan bewerken.
Rien Leenderse maakte een dronefoto op het kruispunt in Maarsbergen, dat de komende tijd door de aanleg van de tunnel drastisch zal gaan veranderen. Maarn, Maarsbergen maakt er een heel project van. Ted heeft foto’s op de grond gemaakt en Rien dus met de drone op zondagochtend om 8 uur. Verzekerd van een verstild beeld met 1 fietser en 1 auto tussen grote bomen.
Nanny vond dit beeld op de golfbaan, waar ze samen met een vriendin golfde. Ze was op zoek naar invulling van het onderwerp ‘vriendschap’ en zag toen dit. Het stond er gewoon en met de mobiel snel gepakt. Woorden als tederheid, buiging, aftasting, E.T.gevoel, houden van elkaar, staan met elkaar te kletsen, vallen. Een mooi beeld zelfs zonder oog voor de compositie!
Marianne laat ons een portret zien dat ze maakte bij de portretgroep. Haar doel was om de blik en de emotie van het model te vangen en dat ze vooral niet stijf zou gaan zitten. Om dat te bereiken is ze voortdurend in gesprek met haar model. Ze kijkt omhoog nadat Marianne haar heeft uitgedaagd om ‘ergens’ naar te kijken. Dat geeft het beeld van een binnenpretje, iets stouts en mysterieus. Dat haar oog een beetje scheef staat maakt de foto spannend.
De hekkensluiter is zoals gebruikelijk Dick die ons weer eens laat zien welke mogelijkheden hij steeds weer ontdekt. Hij vertelt dat hij zich wil aanmelden bij de landelijke werkgroep ‘creatief’. Daar komt dan wel een ballotagecommissie tussen. Nu toont hij ons een portretfoto van een vrouw met hoed, die verscholen gaat in een landschapsfoto van een vulkaan in Indonesië. De aandachtige kijker ziet zelfs een adelaar ertussen. Dick maakt bij zijn composities gebruik van foto’s van Google Earth en in de bewerking gebruikt hij veel lagen en maskers, waarbij hij poetst en langzamerhand het uiteindelijke beeld opbouwt. Voor de kleur gebruikt hij een vlammenpatroon. We vinden dit allemaal wel echt KUNST!
Na een geslaagde avond, met mooie beelden wensen we elkaar een goede vakantie. We zullen tijdig horen hoe we in september de draad weer op gaan pakken.
Mieke Nusselder.
(Bij het online gaan van dit verslag waren niet alle beelden beschikbaar. Indien deze nog door de redactie worden ontvangen worden ze alsnog toegevoegd aan dit verslag)